En toch wil ik tekenen

De vader van Judith heeft een weverij en Judith kijkt van jongs af aan graag naar de prachtige patronen die in de stoffen geweven worden.
Die patronen worden getekend door echte kunstschilders. Judith zou heel graag ook patronen leren ontwerpen. Ze droomt van een toekomst als tekenares of misschien zelfs wel als schilderes. Maar ... kan een meisje dat wel worden?

Op een dag moet Judith voor haar vader een brief afleveren bij een van de kunstschilders: meester de Grebber. Ze heeft geluk: meester de Grebber nodigt haar uit om even op zijn werkplaats te kijken.
Dan ziet ze dat de dochter van meester de Grebber, Maria, ook in zijn schilderswerkplaats werkt. Wat een verrassing: het kan dus echt!
Ook meisjes mogen leren schilderen! Maar alles lijkt anders te lopen...

De vader van Judith verkoopt zijn weverij en koopt een bierbrouwerij aan de Bakenessergracht in Haarlem. Aan de kade is het nog wel leuk. Judith kijkt graag naar het legen van de waterboot.

Maar verder vindt ze alles verschrikkelijk! Ze gaan ook bij de bierbrouwerij wonen. De bierstank hangt dag en nacht om haar heen. Tot overmaat van ramp haalt haar vader haar ook nog eens van school en hij verbiedt haar nog langer te tekenen. Ze moet hem helpen in het bedrijf.

Judith wordt boekhouder op het kantoortje achterin de bierhal. Zal het haar ooit nog lukken om tekenares of schilderes te worden?