Boeken voor jongeren van 12 jaar en ouder


Idris, slaaf van Rome

In het jaar 61 hoort een groot deel van wat nu Nederland is, bij het Romeinse Rijk. Idris, een Bataafse jongen met bijzondere dromen, hoort van een dromenduider dat hij een grote rol zal spelen voor zijn volk. Na veel omzwervingen en een helse tocht in een slavenkaravaan komt hij in een Romeins legioen terecht dat uitgerekend de opstand van de Bataven moet neerslaan. Idris tegen zijn eigen volk! Een verrassende kijk op de Romeinse tijd en het leven van gewone tieners, die bijna 2000 jaar geleden leefden, werkten en droomden waar wij nu wonen. Een rijk, intens, rauw-realistisch maar vooral prachtig geschreven avontuur in de eerste eeuw. Een unieke vertelling, in een boek voor het leven!

'Idris, slaaf van Rome' bestellen? Klik dan hier


Vergeten oorlog

In de bundel 'Vergeten oorlog' staan tien verhalen over kinderen die de Tweede Wereldoorlog meemaakten in hun eigen land. De verhalen spelen zich af in: Ethiopië, China, Polen, Suriname, Irak, Rusland, de Nederlandse Antillen, Marokko, Kroatië en Nederlands-Indië.
Leopold, 2009, 12+

Meer lezen over 'Vergeten oorlog'? Klik dan hier



De kous is nog niet af
In deze bundel schreef ik het laatste verhaal met de titel 'De kous is nog niet af.'
Mijn verhaal gaat over Lily, een meisje van 11 jaar, dat in de Tweede Wereldoorlog samen met haar moeder en haar twee jongere broertjes van 8 en 5 gevangen zit in een kamp op Java. Java is een eiland dat deel uitmaakt van Indonesië. In die tijd heette dat nog Nederlands Indië, omdat het een Nederlandse kolonie was.
Het gevangenenkamp waar Lily in zit wordt bewaakt door Japanners. Japan stond namelijk in de Tweede Wereldoorlog aan de kant van Duitsland. De Japanners wilden een groot Aziatisch Rijk vestigen onder leiding van Japan en zonder westerse inmenging, dus zonder Europeanen.
Het eerste wat zij deden was dan ook alle Europeanen, die in Indonesië verbleven (65% Nederlanders) opsluiten in kampen. Eerst de mannen, later de vrouwen en kinderen, in gescheiden kampen. Deze kampen werden later Jappenkampen genoemd.

Waarom wilde ik dit verhaal schrijven?
Mijn beide ouders zijn geïnterneerd geweest (opgesloten dus) in zo’n Jappenkamp op Java.
Mijn moeder in wat toen Batavia heette (nu Jakarta) in kamp Tjideng, mijn vader in Bandoeng.
Ze waren eigenlijk vlak bij elkaar, maar hebben elkaar toch ruim drie jaar niet gezien.

Ik heb juist het kamp van mijn moeder als onderwerp voor mijn verhaal heb gekozen, omdat ik daar zo weinig van wist. Ik heb zoveel mogelijk gelezen over het kamp, dagboeken, maar ook boeken met feiten en ik heb gesproken met mensen die in datzelfde kamp gezeten hadden.
Tot mijn verrassing stuitte ik bij mijn zoektocht zelfs op een man die als klein jongetje in hetzelfde huis in Tjideng had gezeten als mijn moeder. Mijn eigen moeder kon ik niks meer vragen, want die is al 12 jaar geleden gestorven.
Uit de boeken en verhalen maakte ik op hoe het toeging in m.n. die laatste maanden van de oorlog en geleidelijk aan voelde het alsof ik er was op die plek, alsof ik er met mijn moeder woonde.


Hij was mijn vriend

Als Bart in de zomervakantie op het huis van zijn ouders gaat passen, vindt hij daar een rouw-envelop tussen de post. Tot zijn schrik is deze voor hem bestemd: Abel, zijn jeugdvriend, is overleden.
Dit bericht duwt Bart terug in de tijd, terug naar Abel. Waarom is hun vriendschap zo abrupt geëindigd? Wat ging er mis? En waarom heeft hij nooit pogingen ondernomen de band te herstellen?
Leopold, 2002, 13+
Meer lezen over 'Hij was mijn vriend'? Klik dan hier
 

Abel

In maart 2007 kwam 'Hij was mijn vriend' uit in Duitsland onder de titel 'Abel' bij uitgeverij Männerschwarm.
Männerschwarm brengt boeken uit waarin homoseksualiteit een rol speelt en richt zich vooral op volwassenen, dus niet speciaal op de jeugd.
Abel kreeg reeds voordat het uit was vier mooie recensies in grote en kleine gay magazines in Duitsland.
Ben je goed in Duits? Kijk dan bij: rezensionen
Een stukje lezen van Abel? Kijk dan bij: leseprobe

vertaling: Torsten Hell
Männerschwarm, 2007

Information in English:summary and fragment

C'était mon ami

In oktober 2006 kwam 'Hij was mijn vriend'uit in Frankrijk onder de titel 'C'était mon ami' bij uitgeverij Actes Sud. Jammer dat het omslag niet zo mooi is! Als ik scholieren laat stemmen welk omslag ze het mooist vinden, krijgt de Franse versie altijd maar één of twee stemmen. Soms zelfs nul!
In Frankrijk meent men dat het boek geschikt is voor lezers vanaf 16 jaar. En men vindt die Nederlandse jongeren maar vrijgevochten types: die slapen zomaar in het bed van hun ouders! Dat mag in Frankrijk zeker niet...
Ben je goed in Frans? Kijk dan bij: critiques

vertaling: Annette Eskénazy
Actes Sud, 2006

 

Last van liefde

(het vervolg op Laura's eiland)

Laura krijgt verkering met Titus. Hij is gek op haar, maar Laura twijfelt. Is zij eigenlijk wel verliefd op hem? Dan is er opeens Mink uit de zesde, die haar brutaal aangrijnst. Hij noemt zichzelf kunstschilder en na zijn eindexamen gaat hij naar India. Laura vindt hem superarrogant. Toch wil ze al gauw niets liever dan bij hem zijn en met hem zoenen. Ze begrijpt niets van zichzelf. Titus is veel liever dan Mink en toch, en toch...


Waarom Last van liefde
Het probleem waar Laura mee worstelt, vind ik één van de lastigste, maar ook meest fascinerende problemen in het leven. Aan de ene kant is er Titus, die lief voor haar is, rekening met haar houdt en belangstellend luistert naar al haar verhalen. Aan de andere kant is er Mink, die met een brutale blik naar haar kijkt, die niet speciaal geïnteresseerd is in haar leven, maar o zo spannend is. Laura wordt naar hem toegetrokken of ze wil of niet.
Over de fatale aantrekkingskracht die mensen voor elkaar kunnen hebben wilde ik schrijven. Want vreemd is het: hoe een ontmoeting kan inslaan als een bom, hoe je naar iemand kunt verlangen die je een week daarvoor nog niet eens kende. En hoe je anderen die er altijd trouwhartig voor je geweest zijn dreigt te vergeten omdat je zo fanatiek aan die nieuwe onruststoker zit te denken. Als ik niet wist dat het bestond, zou ik het zwaar overdreven noemen.
Ik vond het heel spannend om Laura tussen Titus en Mink in te zetten. Mink wint het van Titus door de manier waarop hij seksuele spanning opbouwt tussen Laura en hem. Met zijn blik laat hij Laura niet alleen heel duidelijk merken dat hij haar als vrouw aantrekkelijk vindt, hij wil antwoord van haar en suggereert tegelijkertijd plagerig dat hij dat al lang kent. Laura vindt dat onweerstaanbaar.
Misschien zou een ander meisje Mink opdringerig vinden of hinderlijk zelfverzekerd. En misschien ontdekt Laura bij een volgende liefde wel dat die spanning er ook op een andere manier kan zijn. Waarmee ik maar wil zeggen dat het laatste woord over fatale aantrekkingskracht nog niet gevallen is. Gelukkig maar, want daarvoor is het een veel te leuk onderwerp.
Wil jij er iets over kwijt? mail me dan!

Laura zit samen met Cas, Floor en Samir in de vierde van het Rhijnvis Feithcollege. Een stormachtig jaar, waarin ieder een eigen verhaal heeft.


Laura's eiland

Haar beste vriendin heeft verkering en haar ouders zijn net uit elkaar. Laura moet zich maar in haar eentje zien te redden. Als de vader van haar oppaskinderen haar in vertrouwen neemt, voelt ze zich gevleid. Maar als hij haar op een avond probeert te zoenen, vlucht ze de auto uit en voelt ze zich schuldig, vies en alleen. Laura trekt zich terug in zichzelf, "op haar eiland", zoals ze dat noemt, veilig en onaanraakbaar. Toch komt geleidelijk aan haar zelfvertrouwen terug en laat ze zien wie ze ook kan zijn.


Waarin Laura op mij lijkt
Na de scheiding van haar ouders, heeft Laura het moeilijk met het feit dat haar vader weg is, maar ook met het stille verdriet van haar moeder. Hoewel mijn ouders nooit gescheiden zijn, is dat laatste voor mij heel herkenbaar. Zelf had ik als kind voortdurend het gevoel dat mijn moeder een 'stil verdriet' had en dat ik voorzichtig met haar moest zijn. Rond mijn zestiende ging ik daar wel heel anders mee om dan Laura: ik begon juist geweldig om me heen te schoppen.
Daarnaast stoort Laura zich aan het 'dubbele' gedrag van de volwassenen om haar heen: haar vader, die 'een geheim' had bij de scheiding, terwijl hij van Laura verwacht dat zij hem alles vertelt. Ook meent hij dat ze perse haar verjaardag moet vieren, terwijl hij zelf niet eens in het land is, rond die tijd. Net als Laura vond ik de volwassenen om mij heen heel betweterig en bemoeizuchtig, terwijl ze zelf niet half waarmaakten, wat ze mij voorhielden. Laura trekt zich aanvankelijk terug. Ze denkt dat dat de beste manier is om te overleven, maar geleidelijk komt ze meer tevoorschijn en laat ze de kritiek, waar ze in stilte op heeft zitten broeden ook hóren. Dan krijgt ook de oppasvader ervan langs, die feilloos dacht te hebben gezien wat voor soort meisje Laura is: zo één die toch wel haar mond houdt, die haar boosheid eerder richt op zichzelf dan op de buitenwereld. Dat blijkt een vergissing.
Wil jij er iets over kwijt? mail me dan!

Tussenstop

Hans trekt een verkreukeld foldertje uit zijn zak en schuift het naar Haio toe. Concert van The Cube op 25 mei, Paradiso, Amsterdam, leest hij. Dat is de eerste dag van hun werkweek. En de bus komt door Amsterdam. Daar maken ze zeker een tussenstop ... De jongens besluiten er stiekem vandoor te gaan. Maar als het zover is, heeft Hans zich verslapen en mist de bus. Haio knijpt er in Amsterdam alleen tussenuit en blijft wachten op zijn vriend. Als hij even uitrust in een park, vraagt een meisje hem of hij 'heel even op haar baby wil passen.' De vraag is zo onverwacht dat Haio knikt. Maar door dat argeloze JA zien zijn volgende dagen er heel anders uit ...
13 jaar en ouder, Leopold, 2000

Niemand die het ziet

Een slecht cijfer voor Engels kan Sander niet gebruiken. Dat wordt zittenblijven.
Als de agenda van zijn lerares onbewaakt blijft liggen, kan hij de verleiding niet weerstaan. Snel verandert hij twee vijven in twee zessen. Opeens staat Willems in de deuropening, zijn leraar natuurkunde. Hij heeft alles gezien, maar hij is bereid te zwijgen als Sander een klusje voor hem opknapt ...
12 jaar en ouder (makkelijk lezen)
illustrator: Camila Fialkowski
Zwijsen, 2000